Wytyczne dla autorów tekstów zamieszczanych w publikacjach pokonferencyjnych z cyklu „Psychiatria i Sztuka”
- tekst:
objętość – maksymalnie 18 000 znaków ze spacjami
tekst wyjustowany, czcionka 12 Times New Roman,
odstępy między wierszami – 1,5 wiersza,
informacja o autorze, np.:
Grażyna Borowik
Uniwersytet Pedagogiczny, Kraków
- materiały graficzne:
nie więcej niż 6 sztuk
zdjęcia, skany, schematy, tabele dostarczone w postaci osobnych plików (w tekście zaznaczyć tylko miejsce umieszczenia), fotografie powinny posiadać podpisy – albo w nawie pliku, albo w osobnym pliku tekstowym
- kursywy:
oznaczamy tytuły pozycji książkowych, artykułów i innych utworów [film, teatr, widowisko itp.],
motta, cytaty obcojęzyczne, zwłaszcza łacińskie
- cytowania:
cytaty w cudzysłowach
- Przypisów
Tradycyjne dolne przypisy numerowane
wzory zapisu:
wydawnictwo zwarte
- Anusiewicz, Lingwistyka kulturowa, Wrocław 1994, s. 113.
- Ingarden, Studia z estetyki, t. III, Warszawa 1970, s. 222.
artykuł opublikowany w książce:
- Tokarski, Przeszłość i współczesność w językowym obrazie świata, w: Przeszłość w językowym obrazie świata, red. A. Pajdzińska, P. Krzyżanowski, Lublin 1998, s. 9–23.
J.A. Morsztyn, Ogród miłości, w: Poeci polskiego baroku, oprac. J. Sokołowska, K. Żukrowska, t. 1, Wrocław 1965, s. 714. - Wilkoń, Typologia współczesnych stylów literackich. Style poetyckie, w: Język artystyczny. Studia i szkice, Katowice 1999, s. 111.
artykuł w czasopiśmie
- Piotrowski, Leksykografia polska – teoria a praktyka, „Język Polski” 1985, nr 2–3, s. 182.
W. R. Rzepka, B. Walczak, Osobliwości leksykalne „Worka Judaszowego” Sebastiana Klonowica, „Prace Filologiczne” 1982, t.31, s. 299.
(nie obowiązuje podawanie numerów roczników czasopism)
przypis dotyczący pozycji zapisanej w przypisie powyżej:
Ibidem, s. 25.
przypis dotyczący przywołanej wcześniej pozycji:
- Wilkoń, op. cit., s. 25.
jeśli pozycji tego samego autora jest kilka – należy powtórzyć tytuł:
- Ingarden, Studia z estetyki, s. 234;
jeśli tytuł jest dłuższy – należy go skrócić (do co najmniej dwóch wyrazów):
- Wilkoń, Typologia współczesnych…, s. 158.
dodatkowe informacje o przywoływanym dziele powinny być umieszczone w nawiasie kwadratowym, np.
- Pisarek, Pozasłowne kody pomocnicze [hasło], w: Encyklopedia języka polskiego, red. S. Urbańczyk, M. Kucała, Warszawa 1999, s. 294.
jeśli przypis dotyczy części, rozdziału książki, używamy cudzysłowu:
- Sobczak, „Wstęp”, w: Wywiad telewizyjny na żywo. Charakterystyka gatunku, Poznań 2006, s. 7–22.
łacińskie wyrażenia zapisywane kursywą: ibidem, op. cit., idem, eadem (eadem znaczy tyle co idem, ale odnosi się do kobiety). Uwaga: nie wprowadzamy tu (ani w punkcie 5a, 5b) polskich odpowiedników typu tenże, taż, dzieło cytowane itp.
rzeczownik „seria” skracamy do S. (wielką literą); numery tomów, serii rzymskie lub arabskie – zgodnie z zapisem w źródle; informacje typu: BN IV 236 umieszczamy przed miejscem wydania;
tytuły źródeł nie opublikowanych proste w cudzysłowach, ewentualnie w nawiasie kwadratowym informacje dodatkowe, np. [praca magisterska], [w druku] itp.
jeżeli parafrazujemy myśl autora (a nie przytaczamy jej dosłownie), przypis powinien się rozpocząć skrótem Por.
nie umieszczamy bibliografii pod tekstem artykułu – informacje o istotnych publikacjach powinny się zmieścić w dolnych przypisach